Πόσο καλός ήταν ο Πέτζα Στογιάκοβιτς;
Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς είναι ένας από τους πολλούς μπασκετικούς θρύλους που έχει προσφέρει το σέρβικο μπάσκετ στον παγκόσμιο αθλητισμό.
Κατά το νεαρό της ηλικίας του, πέρασε για σύντομο χρονικό διάστημα από τα ευρωπαϊκά γήπεδα, μέσα από τα οποία βγήκε στην επιφάνεια το άφθονο ταλέντο του, και σε ηλικία μόλις 21 χρονών επέλεξε να πάει να αγωνιστεί εκεί που ανήκει:
Στο πιο ποιοτικό πρωτάθλημα στον κόσμο, δηλαδή στο NBA.
Εκεί όπου κατά τη δεκαετία 2000-2010:
Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σουτέρ όλων των εποχών, αφού αποτελούσε το αντίπαλο δέος του τρομερού Ρέι Άλεν.
Ήταν από τους καλύτερους παίκτες των Sacramento Kings την εποχή που η ομάδα ήταν από τους βασικούς διεκδικητές του τίτλου.
Την χρονιά 2003-04 αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ σε ολόκληρο το NBA και τερμάτισε 4ος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του MVP.
Παρόλα αυτά, τη σημερινή εποχή η αναγνώριση προς το πρόσωπό του αρχίζει σιγά-σιγά να ξεθωριάζει.
Το πέρασμά του από την Ελλάδα
Πριν αναλύσουμε τη δυναμική του στο NBA, κρίνεται σκόπιμο να πραγματοποιηθεί μία σύντομη αναφορά στη σχέση που έχει Πέτζα Στογιάκοβιτς με τη χώρα μας.
Ο Πέτζα μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη το 1993 σε ηλικία μόλις 16 ετών, όπου εντάχθηκε στο δυναμικό της ομάδας του ΠΑΟΚ.
Το 1994 έλαβε την ελληνική υπηκοότητα, αλλά δυστυχώς δεν τον είδαμε με τα χρώματα της εθνικής μας ομάδας.
Ο Πέτζα έμεινε για 5 χρόνια στον ΠΑΟΚ προτού οι σειρήνες του NBA τον παρασύρουν στο μαγικό αυτό κόσμο.
Παρά το νεαρό της ηλικίας, οι ατομικές διακρίσεις που γεύτηκε με την ομάδα του ΠΑΟΚ ήταν εξαιρετικές με αποκορύφωμα την τελευταία χρονιά που ντύθηκε στα ασπρόμαυρα αφού:
Κέρδισε το βραβείο του MVP της χρονιάς 1997-98, στην εξαιρετικού επιπέδου τότε ελληνικής Α1.
Την ίδια χρονιά αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην διοργάνωση της Euroleague.
Ενώ σκόραρε ένα από τα μεγαλύτερα νικητήρια σουτ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος στο πέμπτο ημιτελικό των playoff ενάντια στον Ολυμπιακό μέσα στο ΣΕΦ, σουτ το οποίο έστειλε τον ΠΑΟΚ στον τελικό του πρωταθλήματος ενάντια στον Παναθηναϊκό όπου και έχασε τελικά την σειρά με 3-2 νίκες.
Μετά το πέρας αυτής της χρονιάς, ήταν πλέον ολοφάνερο ότι ο Πέτζα Στογιάκοβιτς ήταν αρκετά ώριμος για το επόμενο βήμα και έτσι εντάχθηκε στο σωματείο των Sacramento Kings, που των είχαν επιλέξει ήδη από το draft του 1996 στο νούμερο 14.
Sacramento Kings
Στο ΝΒΑ ανέβηκε ο δείκτης δυσκολίας και έτσι τα δύο πρώτα χρόνια ξεκινούσε τα παιχνίδια από τον πάγκο, αλλά παρόλα αυτά έδειχνε πως διέθετε ότι χρειαζόταν για να γίνει all star παίκτης στο μέλλον, αναδεικνύοντας κυρίως το βασικό του όπλο που ήταν το μακρινό σουτ.
Από το ξεκίνημα του 2000 και μετά του δόθηκε η ευκαιρία να λάβει ρόλο βασικού, και αμέσως απέδειξε ότι το άξιζε αφού τη σεζόν 2000-01 μετρούσε 20,4 πόντους μέσο όρο σουτάροντας τρίποντα με ποσοστό 40%.
Στο πέρασμα τον επόμενων ετών, θα συνέχιζε βελτιώνεται σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού του, από το σουτ μέχρι την άμυνα, την πάσα, αλλά και την ικανότητά του να τελειώνει τις φάσεις από κοντά, χαρακτηριστικό αναπάντεχο για έναν παίκτη που η αθλητικότητά του ήταν συνήθως πολύ λιγότερη των αντιπάλων του!
Η πιο παραγωγική του περίοδος ήταν η τριετία 2002-04 στην οποία μάλιστα συμμετείχε και σε 3 συνεχόμενα All-Star Game.
Τα νούμερα που είχε εκείνες τις χρονιές ήταν 21.2 , 19.2 και 24.2 πόντοι μέσο όρο αντίστοιχα, ενώ η ευστοχία του στα τρίποντα κυμαινόταν σταθερά γύρω στο 40%.
Μάλιστα το 2002 και 2003 κέρδισε δύο συνεχόμενους διαγωνισμούς τριπόντων.
Η πιο ποιοτική σεζόν του όμως ήταν το 2003-04 στην οποία κατάφερε βάζοντας 24,2 πόντους μέσο όρο, να αναδειχθεί 2ος σκόρερ σε ολόκληρο το NBA, αφήνοντας πίσω στον πίνακα των σκόρερ παίκτες όπως ο Κόμπι Μπράιαντ και Πολ Πιρς!
Τη χρονιά εκείνη μάλιστα βγήκε 4ος στην ψηφοφορία για το βραβείο του MVP, ενώ πολλοί τον θεωρούσαν τον δεύτερο καλύτερο παίκτη του NBA, πίσω μόνο από τον τρομακτικό τότε Κέβιν Γκαρνέτ!
Οι αδυναμίες του ως παίκτης
Σε αντίθεση όμως με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του στην κανονική διάρκεια, υπήρξαν πολλές φορές που οι εμφανίσεις του στα playoff ήταν απογοητευτικές.
Το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι οι τελικοί της δύσης όπου οι Kings αντιμετώπισαν παραδοσιακούς εχθρούς τους, δηλαδή τους Lakers οι οποίοι εν τέλει κατέκτησαν και τον τίτλο.
Σε μία σειρά 7 παιχνιδιών, στην οποία ο κάθε αντικειμενικός φίλαθλος εντόπισε ξεκάθαρη εύνοια των διαιτητών προς την ομάδα του Λος Άντζελες, ο Πέτζα Στογιάκοβιτς αγωνίστηκε στα 3 τελευταία και είχε μόλις 6,7 πόντους με 10% στα τρίποντα, αστοχώντας μάλιστα στο τελευταίο σουτ του αγώνα που θα έδινε την πρόκριση στους Kings, κάνοντας air ball και αστοχώντας για περίπου 1 μέτρο από τη στεφάνη, ενώ μάλιστα ήταν εντελώς ελεύθερος!
Δυστυχώς για τον Στογιάκοβιτς είχε και άλλες τέτοιες παρόμοιες προσωπικές αποτυχίες στα playoff, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έμπαινε φοβισμένος στους δύσκολους αγώνες των playoff, αφού είχε και πολλές clutch στιγμές.
Η εξήγηση της αιτίας που δυσκολευόταν να ηγηθεί της ομάδας του στα playoff, ίσως έχει να κάνει με το γεγονός ότι, σε αυτά τα παιχνίδια, οι άμυνες γίνονται πολύ πιεστικές και ο Πέτζα γινόταν ο βασικός στόχος της αντίπαλης άμυνας, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βρει τους χώρους που χρειαζόταν.
Αυτή η κατάσταση αναδεικνύει ταυτόχρονα τον λόγο που ο Πέτζα Στογιάκοβιτς δεν μπόρεσε εκτοξευτεί ακόμα περισσότερο, αφού παρά την εκτελεστική του δεινότητα, του ήταν δύσκολο λόγω της μικρής αθλητικότητάς του, να περάσει τον προσωπικό του αντίπαλο στο ένας εναντίον ενός εάν αυτός κολλούσε πάνω του, σε αντίθεση με το πως θα τον περνούσε ο Στέφεν Κάρι για παράδειγμα.
New Orleans Hornets
Καθώς τα χρόνια πέρασαν, ο Πέτζα Στογιάκοβιτς ανταλλάχθηκε δύο φορές μέσα στο 2006, και έτσι βρέθηκε στη Νέα Ορλεάνη.
Εκεί δυστυχώς για τον ίδιο, άρχισαν να εμφανίζονται όλο και πιο έντονα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στην πλάτη.
Έτσι ο ρόλος του έγινε πιο περιορισμένος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είχε τις στιγμές του.
Η πιο παραγωγική του χρονιά ήταν το 2007-08 στην οποία έβαλε 16,4 πόντους κατά μέσο όρο στα 77 παιχνίδια που αγωνίστηκε και ξεκίνησε βασικός.
Το πιο εντυπωσιακό στιγμιότυπο της παρουσίας του στην ομάδα της Νέας Ορλεάνης, ήταν στις 14/11/2006 όταν και έβαλε σε έναν αγώνα τους πρώτους 20 πόντους της ομάδας του.
Dallas Mavericks – Το δαχτυλίδι της δικαίωσης
Τελικά ο Πέτζα Στογιάκοβιτς κατάφερε να κατακτήσει έστω και την ύστατη στιγμή την κορυφή του NBA, αφού στην τελευταία χρονιά του ως επαγγελματίας ένωσε τις δυνάμεις του με το πολύπειρο σύνολο των Dallas Mavericks.
Μία ομάδα που φαινομενικά δεν τρόμαζε τόσο τους αντιπάλους της, αφού η ομάδα έμοιαζε παρωχημένη από άποψη ηλικίας, εμφανίζοντας ρόστερ που μεταξύ άλλων είχε βασικούς τους:
Νοβίτσκι (32 ετών), Κιντ (38 ετών) και Τέρι (34 ετών).
Παρόλα αυτά η ομάδα διέθετε μεγάλη εμπειρία και πάθος αφού κανείς από αυτούς δεν είχε καταφέρει να κατακτήσει τον τίτλο μέχρι τότε.
Όπως ακριβώς και ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, ο οποίος συνέβαλε και αυτός, αφού σε δύο στα playoff έβαλε σε δύο παιχνίδια από 20 πόντους και πάνω.
Στο ένα εκ των δύο μάλιστα διέπρεψε ευστοχώντας σε 6/6 τρίποντα και σύνολο 7/7 εντός παιδιάς, με αντίπαλο μάλιστα τους Lakers, καταφέρνοντας έτσι να πάρει μία γλυκιά εκδίκηση από τις παλιότερες αποτυχίες που τον στοίχειωναν για χρόνια!
Τελικά πόσο καλός ήταν ο Πέτζα Στογιάκοβιτς;
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, ο Πέτζα Στογιάκοβιτς στα καλύτερα χρόνια του, δηλαδή από το 2000 μέχρι και το 2006, βρισκόταν κάπου μεταξύ των 10 με 15 κορυφαίων παικτών στο NBA.
Ενώ την ίδια χρονική περίοδο θεωρούνταν ως ο δεύτερος καλύτερος σουτέρ πίσω μόνο από τον Ρέι Άλεν.
Την ίδια στιγμή δεν θα ήταν παράλογο επίσης, αν κάποιος τον τοποθετούσε μεταξύ των 5 κορυφαίων σουτέρ όλων των εποχών!
