Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς: Η ομάδα που άλλαξε το μπάσκετ
Μέσα στο χρονικό διάστημα από το 2007 μέχρι και το 2019 οι μαχητές πέτυχαν κάτι το εκπληκτικό.
Από εκεί που θεωρούνταν μία από τις χειρότερες ομάδες του NBA, έφτασαν στο σημείο να αποτελούν τον απόλυτο κυρίαρχο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς βρέθηκαν 5 συνεχόμενες φορές στους τελικούς του NBA (2015-2019), ενώ τρεις εξ’ αυτών έφτασαν στην κατάκτηση του τίτλου.
Χάρη σε αυτό το επίτευγμα, θεωρούνται ευρέως ως μία από τις καλύτερες ομάδες που υπήρξαν ποτέ στο άθλημα.
Αν κοιτάξουμε όμως, ένα βήμα πιο πέρα, και δούμε πως χτίστηκε η δυναστεία αυτής της ομάδας, θα καταλάβουμε ότι οι μαχητές έφτασαν στην κορυφή, παίζοντας με έναν τρόπο, που καταρρίπτει κάθε είδους μπασκετική λογική.
Οι Γουόριορς πέτυχαν κάτι το εξωπραγματικό.
Κατάφεραν να γίνουν ίσως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών παίζοντας με έναν τρόπο που υποτίθεται πως δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα.
Σαν να μην έφτανε αυτό, αυτός ο μη ορθολογικός τρόπος παιχνιδιού που εφαρμόζουν τόσο όμορφα οι αστέρες των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, έπεισε όλο το μπασκετικό σύμπαν να τους μιμηθεί.
Κάπως έτσι το μοντέλο που ακολούθησαν οι Γουόριορς έκανε τόσο μεγάλο θόρυβο, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία μπασκετική επανάσταση.
Παρακάτω ακολουθεί το χρονικό αυτής της επαναστατικής μπασκετικής λογικής, που ενώ προϋπήρχε, κανείς ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα σε συνδυασμό με ουσία.
Run ‘n’ Gun
Οι παράγοντες της ομάδας των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς ήταν πάντα λάτρεις του γρήγορου μπάσκετ.
Οι μαχητές κουβαλούσαν πάντα μαζί τους τη νοοτροπία του run ‘n’ gun τρόπου παιχνιδιού, δηλαδή παρέτασσαν μία ομάδα που ήταν σχετικά κοντή, αλλά όσο έχανε στο ύψος το κέρδιζε σε ταχύτητα.
Οι αντίπαλοι των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς γνώριζαν ότι αντιμετώπιζαν μία ομάδα, που οποιοσδήποτε παίκτης, θα σουτάρει από οποιαδήποτε θέση του γηπέδου, στο πρώτο εκατοστό που θα βρει ελεύθερο χώρο.
Έτσι οι αγώνες της ομάδας είχαν ξέφρενο ρυθμό, αφού προσπαθούσαν να παρασύρουν τον αντίπαλό σε αυτή την μπασκετική αναρχία, και να τον νικήσουν εκεί.
Ο τρόπος προσέγγισης των παιχνιδιών πατούσε πάνω στη λογική του “δεν με νοιάζει πόσους πόντους θα βάλεις αρκεί εγώ να βάλω έναν παραπάνω”.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ένας τέτοιος τρόπος παιχνιδιού που είναι προσανατολισμένος στην επίθεση, μπορεί να ακούγεται διασκεδαστικός, αλλά δεν φέρνει αποτελέσματα.
Έτσι και έγινε λοιπόν.
Μόλις το 2007, οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς μπήκαν στα playoff μετά από 12 συνεχόμενα χρόνια απουσίας τους.
Το παράδοξο όμως είναι, πως ενώ φαινόταν πως έπρεπε να αλλάξουν τρόπο παιχνιδιού, μπας και δουν άσπρη μέρα, απεναντίας αυτοί εξακολουθούσαν να εφαρμόζουν πιστά την λογική του run ‘n’ gun.
Οι παράγοντες και οι παίκτες της ομάδας δήλωναν στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας:
«Παίζεις καλύτερο μπάσκετ όταν δεν κοιτάς πίσω από τους ώμους σου»
«Αυτό που βλέπετε είναι μία μεγάλη ελευθερία στο παιχνίδι. Είναι πολύ σημαντικό ο κάθε παίκτης να έχει την ευκαιρία να είναι ο εαυτός του μέσα στο παρκέ»
«Σε αυτή την ομάδα μόνο δύο πράγματα είναι δεδομένα: Ότι θα χρειαστεί να τα δώσεις όλα μέσα στο γήπεδο, κι ότι θα ευχαριστηθείς το μπάσκετ»
Φανταστείτε για μία στιγμή πως θα ήταν ο κόσμος αν λειτουργούσε με τις αρχές των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Το τσιγάρο θα αποτελούσε υγιεινή συνήθεια, ενώ η πίτσα θα ήταν φαγητό ενδεδειγμένο για δίαιτα.
Η εποχή του Stephen Curry
Αφού οι Γουόριορς είχαν πάρει την απόφαση για το ποιο αγωνιστικό στυλ θα εφαρμόσουν, είχε φτάσει η στιγμή, για περεταίρω αποφάσεις.
Η επόμενη απόφαση λοιπόν, είχε να κάνει με τον εντοπισμό του κατάλληλου παίκτη, που θα ταίριαζε απόλυτα στην αγωνιστική νοοτροπία της ομάδας, και θα αποτελούσε τον αστέρα πάνω στον οποίο θα έχτιζαν την ομάδα τους.
Και μπορεί ούτε οι ίδιοι να μην το είχαν αντιληφτεί απόλυτα τότε, αλλά στην 7η επιλογή του draft του 2009, επέλεξαν τον παίκτη που άλλαξε την ιστορία και τον τρόπο παιχνιδιού του σύγχρονου μπάσκετ.
Τον Stephen Curry.
Αν Stephen Curry είχε επιλεγεί από άλλη ομάδα τότε, θεωρείται δεδομένο πως δεν θα είχε φτάσει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.
Θα αποτελούσε βέβαια ένα παίκτη all star επιπέδου, μπορεί να είχε βγει και mvp, αλλά δεν θα έφερε πάνω του τα παράσημα που τον κοσμούν σήμερα.
Και αυτό γιατί η τρελή μπασκετική λογική που συνάντησε στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, ήταν ακριβώς αυτό που του χρειαζόταν για να φέρει επανάσταση στο NBA.
Ο Curry είχε την ευλογία να ανήκει σε ένα σύνολο που όταν ένας παίκτης έπαιρνε ένα γρήγορο, τραβηγμένο και σε πολλές περιπτώσεις τρελό σουτ, να ενθαρρύνεται και να μην τιμωρείται.
Και όπως είναι πλέον γνωστό, ο Curry άνθισε μέσα από αυτή τη κουλτούρα, και έγινε ο παίκτης που αγαπήσαμε όσο λίγους.
Ο τρελό-Curry μας πρόσφερε εκπληκτικές μπασκετικές παραστάσεις που όμοιες δεν είχαμε ξαναδεί στο παρελθόν, ενώ το μεγαλύτερο κατόρθωμά του είναι ότι ενέπνευσε τις ομάδες μπάσκετ, από τα τοπικά πρωταθλήματα της Ελλάδας μέχρι και το NBA, αυξήσουν κατά πολύ τον αριθμό των σουτ 3 πόντων που έπαιρναν σε κάθε παιχνίδι.
https://www.youtube.com/watch?v=2CHT0q8QBy4
Ο Klay Thompson
Στο draft του 2011 επιλέχθηκε στο νούμερο 11, ένας ακόμα παίκτης κλειδί για το χτίσιμο αυτής της δυναστείας.
Το προφίλ του Klay Thompson είναι εντυπωσιακό.
Έχει όλα τα χαρακτηριστικά που ψάχνει μία ομάδα από έναν παίκτη που αγωνίζεται στη θέση του shooting guard.
Σκοράρει με περισσή ευκολία.
Είναι εξαιρετικός αμυντικός.
Είναι από τους πιο clutch παίκτες του NBA.
Γνωρίζει εξαιρετικά τα βασικά του μπάσκετ.
Και η ικανότητά του στο σουτ είναι το κάτι άλλο.
Δύο λόγοι όμως τον ξεχωρίζουν από έναν οποιοδήποτε άλλο παίκτη στο NBA.
Ο Klay ώρες-ώρες σου δίνει την εντύπωση ότι γεννήθηκε για να είναι συμπαίκτης με τον Curry και συγκεκριμένα στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς.
Επί πρόσθετα, ο Klay είναι παίκτης ρυθμού, και όταν βρίσκει το ρυθμό που θέλει, απλά θα ισοπεδώσει οποιονδήποτε προσπαθήσει να τον ανακόψει.
Μερικά μόνο από τα αμέτρητα παραδείγματα που βρήκε ρυθμό ο Thompson είναι:
Οι 37 πόντοι σε μία περίοδο απέναντι στους Κινγκς.
Οι 60 πόντοι σε 3 περιόδους απέναντι στους Πέισερς.
Τα 14 τρίποντα απέναντι στους Μπουλς.
Το game 6 των τελικών δύσης του 2016, απέναντι στους Θάντερ, που η απόδοσή του άλλαξε το τοπίο του NBA για τα επόμενα 3 χρόνια.
Υπάρχουν βέβαια πολλά ακόμα άλλα ξεσπάσματα που μας χάρισε.
Αυτά απλά είναι ένα μικρό δείγμα για να μην ξεχάσουμε ποιος είναι ο Klay Thompson.
Draymond Green
Το Γκόλντεν Στέιτ συνέχισε τις εξαιρετικές επιλογές στο draft, αφού ένα χρόνο μετά επέλεξαν και τον Draymond Green.
Όπως κάθε ομάδα που φτάνει στην κορυφή, έτσι και οι Γουόριορς, αναθέτουν σε έναν καλό αλλά και σκληρό παίκτη, τον ρόλο του νταή.
Ο Green στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς αποδέχτηκε τον ρόλο του σκύλου.
Μπαίνει δυνατά στις φάσεις, παίζει σκληρή άμυνα, είναι καλός στο trash talk, και δεν χάνει ευκαιρία να καυγαδίσει με τον αντίπαλο.
Είναι δηλαδή ο παίκτης που έχει ως στόχο να μπει μέσα στο νου των αντιπάλων και να τους χαλάσει το παιχνίδι με τον τρόπο του.
Από πλευράς αριθμών, παίρνει πολλά ριμπάουντ, κάνει τάπες και κλεψίματα.
Επί πρόσθετα, επειδή οι Thompson-Curry είναι άνθρωποι και αυτοί, και μπορεί να μην βρεθούν στη μέρα τους, έχουν τον Green να αναλαμβάνει να τραβήξει στο σκορ, και το έχει κάνει με απόλυτη επιτυχία, όποτε του ζητήθηκε.
Το υπόλοιπο σύνολο
Αφού οι επιλογές στα draft, των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, αποδείχθηκαν τόσο εύστοχες, πέτυχαν ένα ακόμα milestone στην πορεία τους προς τον τίτλο.
Χάρη στις εξαιρετικές επιλογές τους, δημιούργησαν χώρο στο salary cap της ομάδας και έτσι έφεραν ακριβούς και καλούς παίκτες για να πλαισιώσουν αυτή την ήδη καλή τριάδα.
Έτσι, στην ομάδα προστέθηκαν μερικοί καλοί και ακριβοί ρολίστες, οι οποίοι εκτίναξαν την δυναμική του συνόλου.
Κατά περιόδους ήρθαν στην ομάδα οι Shaun Livingston, Andrew Bogut, Andre Iguadala, Leandro Barbosa, David Lee, Harrison Barnes (ο οποίος ήταν και αυτός draft των gsw).
Πολλοί από αυτούς τους παίκτες, θα μπορούσαν να αγωνίζονται σε κάποια άλλη ομάδα ώστε να έχουν έναν πιο ηγετικό ρόλο, ή ακόμα και να πληρώνονται καλύτερα.
Επέλεξαν όμως να μείνουν στους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς και να αποδεχτούν τον ρόλο τους, με απώτερο σκοπό να δημιουργήσουν μία υπερομάδα.
Έτσι, στο Oakland είχαν την ευλογία, όταν ο Curry θα κάθεται στον πάγκο για να ξεκουραστεί, να μπαίνει ως αλλαγή στη θέση του ο Shaun Livingston και ο Leandro Barbosa.
Για καλή τους τύχη επίσης, είχαν ανάμεσα σε τόσο ταλέντο να περιφέρεται και ο εκπληκτικός Andre Iguadala, ώστε να προσφέρει εμπειρία, θέαμα, αλλά προπάντων ουσία.
Το σύνολο αυτών παικτών αποτέλεσε τον βασικό κορμό της ομάδας και την έφτασε στο σημείο να πετύχει το καλύτερο ποσοστό νικών στην κανονική περίοδο του NBA τη σεζόν 2015-16, και να φτάσει σε 2 τελικούς NBA, το 2015 και το 2016 κατακτώντας τον έναν.
Και όλα αυτά ακολουθώντας την δική τους ξεροκέφαλη λογική, αυτή του run ‘n’ gun.
Για αυτό ακριβώς το λόγο, η ομάδα αυτή αγαπήθηκε όσο λίγες.
Kevin Durant
Στη συνέχεια οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς προέβησαν σε μία αμφιλεγόμενη κίνηση, που έμελλε να τους κάνει να φαντάζουν ανίκητοι για τα επόμενα χρόνια, και να γιγαντώσει ακόμα περισσότερο τη δυναστεία των μαχητών.
Έφεραν στην Oracle Arena τον Kevin Durant.
Εξαιτίας αυτής της μεταγραφής, οι Γουόριορς διέλυσαν τον ανταγωνισμό σε ανατολή και δύση, και έφτασαν σε άλλους τρεις τελικούς NBA, από τους οποίους πήραν τους 2.
Οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς μπορεί να είχαν λόγο να υπογράψουν τον Kevin Durant ώστε να διαφυλάξουν την δυναστεία που έχτισαν, η πλειοψηφία όμως των φιλάθλων και του τύπου ήρθε σε αντίθεση με αυτή την απόφαση, αφού κατέστρεψε τον ανταγωνισμό.
Μεγαλύτερη κριτική όμως, δέχτηκε ο ίδιος ο Kevin Durant, αφού κατηγορήθηκε ότι δεν μπορούσε να κατακτήσει τον τίτλο αλλιώς, αλλά μόνο αν ένωνε τις δυνάμεις του με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς.
Oracle Arena
Σε αυτή τη τρελή κούρσα της δυναστείας των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς, υπήρξε ένας ακόμα μεγάλος πρωταγωνιστής.
Οι οπαδοί των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς.
Ο έδρα της Oracle Arena παραδοσιακά αποτελούσε μία από τις πιο θορυβώδεις έδρες στο NBA.
Μπορεί η ομάδα να γευόταν τις επιτυχίες με το σταγονόμετρο, στην προ Curry εποχή, αλλά οι φίλαθλοί της ήταν από τους πιο πιστούς που υπάρχουν στο NBA.
Και δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς, αφού οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς είναι εγκαταστημένοι στην πολιτεία της Καλιφόρνιας, ένα μέρος όπου το μπάσκετ είναι κομμάτι της ζωής και της κουλτούρας σχεδόν όλου του πληθυσμού.
Και αν η Oracle Arena ήταν μία από τις πιο θορυβώδεις έδρες χωρίς καν να μπαίνει η ομάδα στα playoff, φανταστείτε τον χαμό που προκάλεσαν οι φίλαθλοι, στην χρυσή εποχή των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς.
Τα decibel του γηπέδου ανέβαιναν κατακόρυφα, και έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Ο προπονητής των Πέλικανς είχε πει χαρακτηριστικά το 2015, ότι δεν είναι σίγουρος ότι το επίπεδο των decibel του γηπέδου είναι νόμιμο.
Φανταστείτε δηλαδή τι γινόταν σε πιο κρίσιμα παιχνίδια όπως για παράδειγμα στους τελικούς του NBA.
Σίγουρα πάντως ένας καθοριστικός παράγοντας που το κοινό απογειωνόταν στους αγώνες, είναι ο καταιγιστικός και ταυτόχρονα αποτελεσματικός τρόπος με τον οποίο παίζουν το παιχνίδι τους οι Curry-Thompson.
Όπως και να ‘χει, σίγουρα θα πρέπει να αισθάνονται πολύ τυχεροί όσοι υπήρξαν μάρτυρες, και είδαν από κοντά, έστω και λίγους από αυτούς τους ιστορικούς αγώνες που έλαβαν χώρα στην Oracle Arena.
